41 itzuli gorputza….eta burua noraino iristen diren ulertzeko

Imanol Aleson hanketan urte askotako esperientziak eta denborak baino ematen ez duen baretasuna duen ultra korrikalaria Euskal Herrian ospatutako lehenengo Backyard-era arantza bat sartuta iritsi zen. Formatu horretako bi probatan parte hartu zuen, bata Galizian eta bestea Katalunian, eta bietan kopuru berean geratu zen: 35 itzuli. Ez zuen gorputzak bale esan, buruak baizik. Oraingoan, Usurbilen eta "etxetik gertu", burua pixka bat harago joateko prest ote zuen egiaztatu nahi zuen.
"Motibazioa nire gorputza noraino irits daitekeen ikustea zen, nire gogortasun mentalaren laguntzarekin", laburbiltzen du.

Bere helburua formulatzea erraza eta gauzatzea zaila zen: 35 itzuli horiek gainditzea eta, hala egokituz gero, amaieraraino iristeko gai izango ote zen jakitea. Ez zegoen trikimailu handirik bere prestaketan, ezta entrenamendu plan sekreturik ere. Imanolek beti egiten duena egin zuen: orduak eta kilometroak mendian zehar, bere errutinaren parte gisa. Onartzen du bizikletaz kilometro dezente egin zituela oraingoan, baina plana milimetrikoa bihurtu gabe.

Lasterketan, estrategia sinplea bezain zorrotza izan zen: bere erritmoan korrika egitea, beti berdin, gainerakoen abiaduraz eta antsietateaz kutsatu gabe.
"Ez nuen estrategia zehatzik, baina buelta guztiak antzeko erritmoan egiten saiatu naiz, nirea, besteei begiratu gabe eta nekea ahalik eta gutxien pilatuz", azaldu du.

Esperientziaz daki nekeak guztiak harrapatzen dituela. Kilometroek gero eta gehiago pisatzen dute, hankek min ematen dute eta inor ez da libratzen. Loak, ordea, ez du gehiegi kezkatzen: ultrek irakatsi diote loa kudeatzen, eta eroso sentitzen da arlo horretan.

Lehen itzulietan, tropela ugaria da eta errespetuzko tentsioa arnasten da. Korrikalari asko, erritmo asko, energia asko talka egiten. Orduek aurrera egin ahala giroa aldatu egiten da: jendea sakabanatuz doa, elkarrizketak intimoagoak egiten dira eta, batez ere, aurpegiak hankek isiltzen dutena erakusten hasten dira. Alesonek bizi izandako giro ona azpimarratu du: kexarik ez, zuzentasun handia eta laguntasun-sentsazioa, horrelako probetan ia hornidura bezain beharrezkoa dena.

Nahiz eta inoiz ez zuen bere burua serioski baztertu, une batzuetan logika epikari gailentzen zitzaion. Bereziki lasterketa Igon eta Imanolen arteko duelura mugatu zenean.

"Ez nuen uzterik pentsatu momento batean ere baina Igon eta biok bakarrik geratzen ginenean, zentzurik ez zuela biraka jarraitzeak pentsatu nuen, bietako batekgelditu behar bazuen", onartu du. "Ez du onenak edo azkarrenak irabazten, a bietako batek amore ematen duenean soilik baizik — nekeagatik, asperduragatikk edo geratzea erabakitzen duelako —, bestea irabazle bihurtzen da".

Backyard formatuarekiko sentitzen duen kontraesanik sakonenetako bat agertzen da hemen: garaipena, neurri handi batean, besteen arazoen mende dago. Ez da helburua beste inork baino lehenago helmuga zeharkatzea, baizik eta zutik jarraitzea, besteak, edozein arrazoirengatik, ezin duenean edo jarraitu nahi ez duenean.

Zalantza horien erdian, bere inguruak berebiziko garrantzia izan zuen. Angel eta Goretti, lagunak eta kideak, bere ondoan egon ziren beti bueltaka. Euriaren eta nekearen erdian une "ederrak" partekatu zituzten, berak definitu bezala. Ikusleek ere, blai baina leial, azken unera arte eutsi zioten.
"Motibatu egin ninduten eta dena errazagoa gertatu zitzaidan. Jendea ere han egon zen azken unera arte, euritan busti arren. Eskerrik asko guztioi! ", gogoratzen du.

Eszena nagusia, azkenean, azken itzuliari bakarka aurre egitea tokatzen zaionean iristen da. Une horretan, emaitza erabakita dago: irabazlea da. Lasterketa, egia esan, amaitu da. Geratzen dena ia paseo bat da, dortsalak duen tramite bat.

"Azken itzulia bakarka egitea egokitu zitzaidanean, nahiko lasai hartu nuen: irabazlea nintzela eta lasterketa amaituta zegoela ikusi nuen", aitortu du.

13 itzulitan ibili zen korrika, Igonek noiz utziko zain, besterik gabe. Azkena osatzean, azken kontuak bere kabuz hitz egiten du: 41 itzuli. Gainera, Euskal Herriko lehen Backyard txapelketa irabazi du. Helburua bete baino gehiago egin zuen. Hala ere, sentimenduak ez dira kopurua bezain garbiak.
"Sentimenduak oso arraroak dira eta horrela pentsatzen jarraitzen dut", aitortu du. "Ez diot zentzurik aurkitzen bi korrikalari geratzen direnean, batek huts egin arte besteak jarraitu behar izateari. Ez du onenak edo azkarrenak irabazten, bietako batek ihes egiten duenean geratzen denak baizik. Bere garaipena beste txirrindularien arazoen araberakoa da ".

Eta hala ere, zalantza eta ñabarduren artean, harrotasun bat nagusitzen da:
"Hala ere, harro nago Euskal Herriko lehenengo Backyard txapelketaren irabazlea izateaz".
Atzera begiratzen duenean, Imanolek funtsezkotzat jotzen duen zerbaitetan oinarritzen da: esperientzian. Ultra lasterketetan emandako urteek oso ezagutza fina eman diote bere gorputzari eta buruari buruz.

"Urteetako esperientzia dut ultra lasterketetan, eta urte batzuk ditudanez, ondo ezagutzen dut neure burua; horrek asko laguntzen dit", azaldu du naturaltasunez.

Hortik, Backyard formatua tentatuta dagoenari aholku batzuk ematen dizkio. Lehenengoa, irrikak gutxitzea: proba lasai hartzea, erritmo "erosoan", neurriz kanpoko itxaropenik gabe. Bigarrena, zaindu hankak diren altxorra bezala. Eta hirugarrena, agian zailena, janariarekin kontuz ibiltzea.
"Kontuz buelta bakoitzean jatearekin: tentazioa izaten da, buruak eskatzen du, baina ez da komenigarria", ohartarazi du.

Guztiaren gainetik, mendia eta ultra ulertzeko duen modua ondo laburbiltzen duen ideia bat azpimarratzen du: "Garrantzitsuena: itzuli bakoitzean gozatzea eta gozatzea".
Hiru partizipazioen ondoren, Backyardetan bere zikloa itxita dagoela uste du. Formatua arakatu du, sufritu du, ikasi du, irabazi du... eta orrialdea pasatzeko unea dela sentitzen du.
Ez du agur esan nahi ordea, esperientzia hori posible egin dutenei eskerrak eman gabe. Antolakuntzari, "beti eskuzabal eta lanerako prest". Eta, batez ere, bere laguntza-taldeari, "ordu eta buelta guztietan" lagun izan zuen konfiantzazko ezkutu hori.

Imanolek ez du esaldi handirik behar hori azaltzeko. Nahikoa da ahotsean geratzen zaion poztasuna 41 itzuli horiei buruz hitz egiten duenean, zalantza eta esker on nahasketa horrekin: ibilbide luzea zirkuitu labur baten inguruan, gorputza noraino irits daitekeen eta bihotza noraino iristeko prest dagoen ulertzeko, beste behin ere.